HABER MERKEZİ- Tekirdağ 1 No’lu F Tipi Hapishanesi’nde bulunan Tutsak Partizan Fehmi Karaman, Görülmüştür.org’dan Adil Okay’a yazdığı mektupla hapishanede yaşanan hak ihlalleri ve yasakları anlattı.
Yolladıkları mektuplara el konulduğunu ve “sakıncalı” gördükleri yerleri karaladıklarını belirten Fehmi Karaman, mektubuna “ağırlaştırılmış müebbet cezası alan tutsakların havalandırma kapıları eğer disiplin cezaları yoksa 3 saat açılıyor. Ağırlaştırılmış tutsakların kaldığı hücreler çok sağlıksız, hücreler daha çok hücre cezası alanlar için tasarlanmış fakat Türkiye’de bu hücrelerde ağırlaştırılmış müebbetlik tutsaklar tutuluyor” dedi.
Hücrelerde mutfakların olmadığın, bulaşıkların banyo ve tuvaletin olduğu lavabo da yıkanmak zorunda olduğunu aktaran Karaman, hücrelerin çok dar olduğunu hareket alanın çok kısıtlı olduğunun altını çizdi.
Tutsakların 21 saat daracık 4 duvar arasında tutulduğunu aktaran Karaman mektubuna şöyle devam etti;
“2 kişi gelirse her biri yarım saat, 4 kişi gelirse her biri 15’er dakika ancak görüşebiliyor. Biz hafta da bir 10 dakika telefon ile görüşebiliyoruz ama ağırlaştırılmış müebbetlik tutsaklar 15 günde bir 10 dakika.
Buradaki durum genel olarak böyle. 4 yıl önce burada “yasak” tan başka her şey yasaktı, ama şimdi neredeyse her şey yasak.
“Direnişlerden sonra şimdi daha sakin sayılır. 15 Temmuz darbe girişiminden sonra 3’lü olan hücrelerimiz 6’lı hale getirildi ranzalar takıldı. Yaklaşık 1 yıl böyle sürdü, hapishanedeki sayı azaldıkça tekrardan eski sisteme, yani 3’lü hale döndü, ranzalar tekrardan söküldü.
Buradaki durumu anlatmaya çalıştım. Fakat 1 Nolu F Tipi’nin de içinde yer aldığı Tekirdağ Hapishane kampüsündeki diğer hapishaneler de aynı uygulamalar olmayabiliyor. Tekirdağ kampüsü içinde diğer hapishanede kalanlarla bazen hastahane veya mahkeme yolculuğunda denk gelirsek görüşebiliyoruz. Elazığ, Şakran, Osmaniye, Bafra, Silivri, Van gibi birçok hapishanede hak gaspları had safhadadır. Çoğu zaman oralardaki arkadaşlarla iletişim kuramıyoruz. Giden mektuplarımız “burada bulunmamaktadır” gibi gerekçelerle geri geliyor oysa orada olduklarını biliyoruz.
Birçok hapishanede sürgün sevkler yapılmaktadır. Ailesi Hakkari’de olan tutsak Edirne’ye sürgün edilebiliyor. Bu hem tutsağa hem de ailesine uygulanan cezadır.
Hasta tutsakların tedavileri yapılmıyor. Birçok hapishanede kitap, yayın, ziyaret, sohbet, kütüphane gibi haklar çıkarılan genelgelerde tanındığı halde uygulanmıyor.
Kürtçe savunma yapmak isteyenlerden ya tercüman parası isteniyor ya da savunma hakkı tanınmadan, “savunmadan vazgeçmiştir” denilerek gasp ediliyor. Bazı hapishanelerde tek tip uygulama bahanesiyle giysi verilmemektedir.”
