Bugün uzun yıllardır yapılamayan hep karar alınan lakin koşulların oluşturulamayıp hep ertelenen çalışmayı oluşan koşullar içerisinde gerçekleştirdim.
Tarsus’ta bazı mahallelere sıkıştırılan gazete dağıtımımızı genişletmek için attığım ilk adımdı. Aylara yayılan bir çalışmayı örmek benim için tarifi zor duygular içeriyordu. Emekçilerin yoğun yaşadığı bir mahalleye gazetemiz Yeni Demokrasi’yi ulaştırmak, kitlelerle bağını kurmak beni motive ediyordu.
Hiçbir plan ve program yapmadan başladığımız çalışmalarda başta zorlansam da devrimci çizgimiz ve pratiğimiz bizi kitlelerle buluşturdu.
Tarlada çalışan işçilerle, emekçi Kürt halkıyla, gençlerle, işsizlerle gazetemizi buluşturdum. Kahvelerde, tarlalarda kendimi ve gazetemizi tanıtarak propagandamızı yaptım. Başta çekingen bakan gözler gazetenin bir sonraki sayısında parlamaya, tebessüm etmeye başladı.
Gazete dağıtımının bir rotaya oturmasıyla birlikte mahalledeki sorunlar üzerine gençlikle sohbetlerimi geliştirdim. Gençlik üzerine yaptığımız sohbetler uyuşturucu sorunu ön plana çıktı, neredeyse en çok şikayet edilen konu bu. “Mahallede kütüphane mi kursak” diye düşünceler vardı ama mahallede muhtarlık bile yoktu. Bir dayanışma, kültür derneği kurmayı önerdim. Gençlerin aklına yattı. Daha geniş bir alana hükmedecek bu dernek. Saz kursları, folklör ekibi ve futbol takımını da daha rahat kurarız diye önerdim. Her açıdan güzel olacağını dile getirdiler.
Gazete dağıtımı daha verimli geçmeye başlamıştı. Salt gazete dağıtmıyorum, halkın sorunlarına çözüm buluyoruz, kolektif ruhu ve dayanışmayı büyütüyoruz.
Mahallede dağıtımın 5-6 ay içerisinde verimli olabileceğini düşünürken bu plan çok kısa sürede gerçekleşmişti. Artık daha doğru ve sağlam adımlar atmam gerekiyordu. Gazetemiz yetmiyor, sağlam ve planlı adımlarla bu sayıyı arttırmam gerekiyor. Bazı eksikliklere rağmen bunu başarabilmek inancımızı ve umudumuzu güçlendiriyor.
Tarsus’tan Yeni Demokrasi Okuru
